کتاب‌مقدس از ویژگی‌یی برخوردار است كه آن را منحصربه‌فرد می‌سازد.
کتاب‌مقدس یك «شهادت‌نامه» است، شهادت‌نامه یك ملت در طول مدت زمانی حدود 500ر1 سال. این ملت همانا قوم اسرائیل است كه به‌واسطه آنان یكتاپرستی اكنون در سراسر جهان انتشار یافته است. کتاب‌مقدس شهادت این قوم است در مورد كارهایی كه خدا در میانشان انجام می‌داد.
کتاب‌مقدس فقط وحی مُنزَل به یك نبی نیست كه در گوشه خانه‌اش نوشته شده باشد. برای مثال، وقتی خدا وحی‌یی بر موسی نازل می‌كرد و با او سخن می‌گفت، دیگران یا شاهد ماجرا بودند یا می‌توانستند بازتاب آن را مشاهده كنند. هنگامی‌كه موسی بر فراز كوه سینا، ده فرمان را از خدا دریافت می‌كرد، قوم اسرائیل به چشم می‌دیدند كه كوه پوشیده از دود و آتش است. هیچیك از این اتفاقات و هیچیك از این وحی‌ها در خفا رخ نمی‌داد و هیچیك نیز بی‌ارتباط به وقایع معاصر نبود. به‌همین دلیل، درستی یا نادرستی پیام یك نبی را می‌شد به‌راحتی مورد تحقیق قرار داد.
به‌عبارت ساده‌تر، می‌توانیم بگوییم كه کتاب‌مقدس فقط «حرف‌های خدا به انسان» نیست؛ این كتاب علاوه بر وحی‌های الهی (احكام نازله و نبوت‌های انبیا)، شرح اتفاقاتی است كه «یك ملت» شاهدش بودند. بسیاری از این رویدادها در همان زمان به نوشته در می‌آمد. لذا مطالب کتاب‌مقدس حالت افسانه و اسطوره گذشتگان را ندارد. تورات موسی شرح رخدادهایی است كه در زمان نگارش روی می‌داد. بلاهایی كه بر مصریان نازل گشت، باز شدنِ دریا در مقابل بنی‌اسرائیل، نزول احكام خدا بر موسی زمانی كه كوه سینا در آتش می‌سوخت و از صدای رعد به خود می‌لرزید، و هزاران رویداد دیگر، در مقابل چشم صدها هزار نفر از قوم اسرائیل رخ داد و نه فقط در تورات نوشته شد، بلكه سینه به سینه نیز منتقل گشت. اگر موسی در نوشتن آنها خطایی می‌كرد، مشایخ قوم متوجه آن می‌شدند.
انجیل‌ها نیز صرفاً حاوی تعالیمِ خصوصی مسیح به شاگردانش نیست، بلكه شرح معجزاتی است كه در حضور انبوه مردم صورت می‌گرفت. هزاران هزار نفر به‌دست او شفا یافتند و ایشان برای دهها سال، شاهد زنده بر كارها و تعالیم او شدند. نام بسیاری از آنها به‌عنوان مدرك در انجیل‌ها آمده است. نام «بارتیماؤس» به این علت در انجیل آمده چون او در زمان نگارش انجیل‌ها زنده بود و می‌توانست شهادت دهد كه عیسی بینایی‌اش را به او باز گردانده است. یا وقتی در انجیل می‌خوانیم كه شخصی به‌نام شمعون قیروانی صلیب عیسی را حمل كرد، نام او به این دلیل نوشته شد تا خوانندگان بتوانند درستی ماجرا را از او تحقیق كنند. وقایع این «شهادت‌نامه» در خلوت رخ نداد. پولس، آن رسول برجسته و دلیر عیسی مسیح، هنگامی‌كه در حضور بزرگان كشوری محاكمه می‌شد، فرمود: «پادشاهی كه در حضور او به‌دلیری سخن می‌گویم، از این امور مطلع است چونكه مرا یقین است كه هیچیك از این مقدمات بر او مخفی نیست، زیرا كه این امور در خلوت واقع نشد» (اعمال 26:26). مرگ و زنده شدنِ عیسی مسیح در خفا واقع نشد، بلكه در مقابل چشمان شاهدانی كه در زمان نگارش انجیل‌ها زنده بودند.
به‌علاوه، کتاب‌مقدس شرح رابطه زنده و شخصی خدا با انسانهاست، انسانهایی كه گاه در اوج ایمان و تقوا بودند و گاه در لغزش و سست‌ایمانی. شرح این روابط كه تحت الهام الهی نوشته شده‌اند، آشكاركننده اراده و قصد متعالی خدا برای بشر است.
بدینسان، می‌توان به‌حق گفت كه کتاب‌مقدس كتابی است فراسوی وحی‌ها و الهامات انتزاعی؛ كتابی است مبتنی بر رابطه زنده و شخصی خدا با انسانها. حتی وحی‌ها و مزامیر (سروده‌های روحانی) آن نیز همه مرتبط به اوضاع و احوال معاصرین است. محتوای آن را مردم در طول 15 قرن تجربه كردند و زیستند.
کتاب‌مقدس به‌راستی شهادت‌نامه یك ملت است در طول 500ر1 سال. از این جنبه، کتاب‌مقدس در میان سایر كتب مذهبی منحصربه‌فرد است.
کتاب‌مقدس یك «شهادت‌نامه» است، شهادت‌نامه یك ملت در طول مدت زمانی حدود 500ر1 سال. این ملت همانا قوم اسرائیل است كه به‌واسطه آنان یكتاپرستی اكنون در سراسر جهان انتشار یافته است. کتاب‌مقدس شهادت این قوم است در مورد كارهایی كه خدا در میانشان انجام می‌داد.
کتاب‌مقدس فقط وحی مُنزَل به یك نبی نیست كه در گوشه خانه‌اش نوشته شده باشد. برای مثال، وقتی خدا وحی‌یی بر موسی نازل می‌كرد و با او سخن می‌گفت، دیگران یا شاهد ماجرا بودند یا می‌توانستند بازتاب آن را مشاهده كنند. هنگامی‌كه موسی بر فراز كوه سینا، ده فرمان را از خدا دریافت می‌كرد، قوم اسرائیل به چشم می‌دیدند كه كوه پوشیده از دود و آتش است. هیچیك از این اتفاقات و هیچیك از این وحی‌ها در خفا رخ نمی‌داد و هیچیك نیز بی‌ارتباط به وقایع معاصر نبود. به‌همین دلیل، درستی یا نادرستی پیام یك نبی را می‌شد به‌راحتی مورد تحقیق قرار داد.
به‌عبارت ساده‌تر، می‌توانیم بگوییم كه کتاب‌مقدس فقط «حرف‌های خدا به انسان» نیست؛ این كتاب علاوه بر وحی‌های الهی (احكام نازله و نبوت‌های انبیا)، شرح اتفاقاتی است كه «یك ملت» شاهدش بودند. بسیاری از این رویدادها در همان زمان به نوشته در می‌آمد. لذا مطالب کتاب‌مقدس حالت افسانه و اسطوره گذشتگان را ندارد. تورات موسی شرح رخدادهایی است كه در زمان نگارش روی می‌داد. بلاهایی كه بر مصریان نازل گشت، باز شدنِ دریا در مقابل بنی‌اسرائیل، نزول احكام خدا بر موسی زمانی كه كوه سینا در آتش می‌سوخت و از صدای رعد به خود می‌لرزید، و هزاران رویداد دیگر، در مقابل چشم صدها هزار نفر از قوم اسرائیل رخ داد و نه فقط در تورات نوشته شد، بلكه سینه به سینه نیز منتقل گشت. اگر موسی در نوشتن آنها خطایی می‌كرد، مشایخ قوم متوجه آن می‌شدند.
انجیل‌ها نیز صرفاً حاوی تعالیمِ خصوصی مسیح به شاگردانش نیست، بلكه شرح معجزاتی است كه در حضور انبوه مردم صورت می‌گرفت. هزاران هزار نفر به‌دست او شفا یافتند و ایشان برای دهها سال، شاهد زنده بر كارها و تعالیم او شدند. نام بسیاری از آنها به‌عنوان مدرك در انجیل‌ها آمده است. نام «بارتیماؤس» به این علت در انجیل آمده چون او در زمان نگارش انجیل‌ها زنده بود و می‌توانست شهادت دهد كه عیسی بینایی‌اش را به او باز گردانده است. یا وقتی در انجیل می‌خوانیم كه شخصی به‌نام شمعون قیروانی صلیب عیسی را حمل كرد، نام او به این دلیل نوشته شد تا خوانندگان بتوانند درستی ماجرا را از او تحقیق كنند. وقایع این «شهادت‌نامه» در خلوت رخ نداد. پولس، آن رسول برجسته و دلیر عیسی مسیح، هنگامی‌كه در حضور بزرگان كشوری محاكمه می‌شد، فرمود: «پادشاهی كه در حضور او به‌دلیری سخن می‌گویم، از این امور مطلع است چونكه مرا یقین است كه هیچیك از این مقدمات بر او مخفی نیست، زیرا كه این امور در خلوت واقع نشد» (اعمال 26:26). مرگ و زنده شدنِ عیسی مسیح در خفا واقع نشد، بلكه در مقابل چشمان شاهدانی كه در زمان نگارش انجیل‌ها زنده بودند.
به‌علاوه، کتاب‌مقدس شرح رابطه زنده و شخصی خدا با انسانهاست، انسانهایی كه گاه در اوج ایمان و تقوا بودند و گاه در لغزش و سست‌ایمانی. شرح این روابط كه تحت الهام الهی نوشته شده‌اند، آشكاركننده اراده و قصد متعالی خدا برای بشر است.
بدینسان، می‌توان به‌حق گفت كه کتاب‌مقدس كتابی است فراسوی وحی‌ها و الهامات انتزاعی؛ كتابی است مبتنی بر رابطه زنده و شخصی خدا با انسانها. حتی وحی‌ها و مزامیر (سروده‌های روحانی) آن نیز همه مرتبط به اوضاع و احوال معاصرین است. محتوای آن را مردم در طول 15 قرن تجربه كردند و زیستند.
کتاب‌مقدس به‌راستی شهادت‌نامه یك ملت است در طول 500ر1 سال. از این جنبه، کتاب‌مقدس در میان سایر كتب مذهبی منحصربه‌فرد است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر