خدا کیست
مسیحیان درباره خدا چه عقیده ای دارند؟)) مهمترین موضوع در هر مذهب عبارت از عقاید و نظریات
آن مذهب درباره خدا است. میدانم که اشخاص بی اطلاع به شما گفته اند که مسیحیان سه خدا را پرستش می کنند. حتی برخی تصور می کنند که ما صلیب و حتی مجسمه ها و تمثالهای انسانی را پرستش کرده و مورد نیایش قرار می دهیم. لازم است شما را مطمئن سازم که این سخنان کاملاً غلط است. مسیحیان واقعی پیوسته به خدای واحد حقیقی ایمان داشته اند و اگر بعضی از آنها خدایان دیگری را پرستش کرده اند مرتکب بزرگترین اشتباه گردیده اند. توجه فرمائید، عیسی مسیح به شخصی که از او سوال کرد که بزرگترین حکم خدا چه میباشد چه پاسخی داد: ((خداوند خدای ما خداوند واحد است و خداوند خدای خود را به تمامی دل و تمامی جان و تمامی خاطر و تمامی قوت خود محبت نما که اول از احکام این است)) (مرقس 12: 29ـ33 ). جمیع انبیای خدا در دوران قدیم اعلام داشته اند که خدا واحد است و علیه بتها و همه کسانیکه خدایانی غیر از خدای واحد حقیقی میپرستیدند فریاد اعتراض برمیاوردند.
همچنین مسیحیان به خدائی ایمان دارند که نه آغازی داشت و نه انتهایی خواهد داشت، زیرا خدا ازلی و ابدی است. ما به خدایی ایمان داریم که بر همه چیز آگاهی دارد و مالک تمام قدرتها می باشد و تمام چیزهای دیدنی و نادیدنی را بوسیله کلام خود آفریده است. اگر کسی به خورشید و ماه و میلونها ستاره بنگرد و سعی نماید حتی جزئی از عظمت و شکوه آفرینش را درک نماید، طبعاً با داود نبی هم صدا خواهد شد: (( آسمان جلال خدا را بیان می کند و فلک از عمل دستهایش خبر می دهد)) (مزمور 19: 1 ). حکمت و توانایی خدایی ما چقدر عظیم است که نه فقط کهکشان را در فضای لایتناهی و کوچکترین گلها و حشرات را در زمین آفریده بلکه آنها را حفظ می کند! خدا قادر مطلق است و می تواند هر چه بخواهد انجام دهد. او برای این جهان نقشه ای طرح نموده است و هیچ چیز قادر نیست او را از اجرای مقصودش باز دارد.
ما ایمان داریم که خداوند نه تنها عظیم و قادر است بلکه عادل و قدوس نیز می باشد. در زمان گذشته یونانیها و رومیها که خدایان متعددی را قبول داشته اند فکر می کردند که خدایان مانند انسان ها دروغ میگویند و دزدی و قتل و زنا می کنند و کارهای شرارت آمیز دیگری انجام می دهند. ولی در کتاب مقدس مسیحیان درباره قدوسیت کامل خدا اشارت فراوانی وجود دارد یعنی او از هرگونه ناپاکی کاملاً مبرا است.
یکی از خادمین خدا در رویا، مخلوقات آسمانی را دید که در حضور مقدس خدا، او را ستایش میکنند و می گویند (( قدوس، قدوس، قدوس خداوند خدای قادر مطلق....)) (مکاشفه 8:4 ). بنابرین گرچه جمیع قدرتها در دست توانای خداست ولی او نمی تواند کاری که برخلاف ذات اقدسش باشد انجام دهد. مثلاً خدا نمیتواند دروغ بگوید و یا عملی غیر عادلانه انجام دهد.
مسلم است که خدا چون انسانها دارای بدنی نیست و به زمان و مکان مشخصی محدود نمی باشد بلکه همیشه در همه جا حاضر است. هر چند گاهی از دستها و چشمها و قلب خدا سخن میگوئیم ولی این اصطلاحات جسمانی را برای بیان مقاصد روحانی و معنوی بکار می بریم. زیرا خدا که بسیار متعال و از ما خیلی بالاتر است، ایمان داریم که در عین حال به ما خیلی نزدیک میباشد. بنابراین می گوئیم که او ما را با چشمان خود می بیند و با دستهای خود محافظت میفرماید و ما را با قلب خود محبت می نماید.
گرچه جمیع صفات خدا برای ما اهمیت فراوانی دارد، ما مسیحیان مخصوصاً شکرگزاریم که خدایی که او را ستایش و نیایش میکنیم خدای محبت است. این صفت الهی بقدری مهم است که کتاب مقدس تاکید می کند که (( خدا محبت است)) ( اول یوحنا 8:4 )، یعنی هرچه خدا می اندیشد و عمل می کند از روی محبت می باشد. خدا محبت خود را به بنی نوع بشر به انواع مختلف ظاهر میسازد که از آن جمله است تامین احتیاجات بشری از قبیل باران و آفتاب و غذا و آب و پوشاک و فراهم ساختن سایر احتیاجاتی که برای زندگی انسان بر روی زمین مورد نیاز است. او همچنین محبت خود را با فرستادن انبیاء به ما ظاهر ساخت تا انبیاء درباره او با ما سخن گویند. بزرگترین عمل محبت آمیز او فرستادن نجات دهنده بود که بعداً در این مورد توضیح بیشتری خواهم داد. خدا تمام کسانی را که آفریده است دوست میدارد و برای آنها خوبی و سعادت میخواهد. حضرت داود توجه و راهنمایی خدا را نسبت به خود در این کلمات بسیار جالب و زیبا بیان میکند: (( خداوند شبان من است محتاج به هیچ چیز نخواهم بود. در مرتعهای سبز مرا رهبری میکند. جان مرا می خواباند، نزد آبهای راحت مرا رهبری میکند. جان مرا بر میگرداند و بخاطر نام خود براههای عدالت هدایتم مینماید.)) (مزمور 23: 1ـ3).
البته بسیار طبیعی است که خدا آنانی را که او را دوست میدارند و اطاعت نمی کنند دوست دارد؟ مسلم است چون او مقدس است هر نوع خوبی را دوست داشته و از هر نوع شرارت نفرت دارد. هنگامی که مردم اعمال شرارت آمیز انجام می دهند که مورد نفرت خدا می باشد، خدا نسبت به اینگونه افراد غضبناک می شود بطوریکه حضرت داود به خدا می گویند: (( از همه بطالت کنندگان نفرت میکنی)) (مزمور 5:5). خدا تنفر خود را به بدی بوسیله تنبه آنانیکه شرارت را پیروی می کنند و مطیع او نیستند ظاهر می سازد. وقتی کتاب مقدس را می خوانیم ملاحضه میکنیم که خدا چگونه افراد و همچنین ملتهائی را که به مخالفت او برخاستند و از توبه (یعنی پشیمان از اعمال شرارت آمیز خود) امتناع ورزیدند معدوم ساخت.
ولی اکنون اجازه بفرمائید حقیقت پرارزش و جالبی را برای شما بیان نماییم. خدا در عین حال که از شریران متنفر است، از طرفی می خواهد آنان را از جمیع گناهانشان آزادی و نجات بخشد. او آنها را دوست دارد و مانند پدری است که با وجودی که پسرش اوامر او را ناچیز میشمارد باز هم به او عشق می ورزد و او را محبت می نماید. این محبت عجیب خدا نسبت به گناهکاران به وسیله یکی از داستانهای عیسی مسیح بطور واضح نشان داده شده است. در این داستان عیسی مسیح فرمود، پسری که پدرش هنوز در قید حیات بود از او خواست که میراثش را به او بسپارد. پسر پس از دریافت میراث خود خانه پدر را ترک کرد و تمام ثروت خود را در زندگی شرارت آمیز تلف نمود. ولی هنگامی که بیچیز شد و تمام اموالش را از دست داد و از گرسنگی به مرگ نزدیک شد، تصمیم گرفت نزد پدر خود برگردد و به گناه خود اعترف نماید. پدرش بمحض دیدن او از مسافت دور بسویش دوید و او را در آغوش گرفت و بوسید و جشن بزرگی بمانست برگشت او برپا کرد. از آنجائیکه پدرش نسبت به او محبت عمیق داشت او را بخشید و او را که در شرارت غرق شده بود پذیرفت. عیسی مسیح فرمود بهمین طریق خدا آنانی را که به او گناه می ورزند محبت می نماید (لوقا 10 : 11ـ24). دانستن اینکه خدا ما را محبت می نماید و مایل است ما را ببخشد و حاضر است هنگامی که بسویش برگردیم و توبه نمائیم ما را بپذیرد، خبر بسیار خوش و دل انگیزی برای ما گناهکاران میباشد.
در کتاب مقدس نامهای بسیاری برای خدا ذکر شده که از آن جمله عبارتند: قادر مطلق، خداوند، یهوه، ابدی، زنده، متعال، قدوس، عادل، پادشاه، داور، خالق، نجات دهنده و شبان مردم. ولی آن نامی که ما مسیحیان بیش از همه به آن علاقه داریم عبارتست از ((پدر آسمانی)). هنگامی که عیسی مسیح درباره خدا صحبت می فرمود اغلب او را (( پدر من )) خطاب می کرد و به شاگردانش فرمود هنگامی که دعا می کنید بگویید: (( ای پدر ما که در آسمانی، نام تو مقدس باد...)) (متی 9:6
منبع: از کتاب مسیحیت چیست؟ نوشته ای از دکتر ویلیام م. میلر.
آن مذهب درباره خدا است. میدانم که اشخاص بی اطلاع به شما گفته اند که مسیحیان سه خدا را پرستش می کنند. حتی برخی تصور می کنند که ما صلیب و حتی مجسمه ها و تمثالهای انسانی را پرستش کرده و مورد نیایش قرار می دهیم. لازم است شما را مطمئن سازم که این سخنان کاملاً غلط است. مسیحیان واقعی پیوسته به خدای واحد حقیقی ایمان داشته اند و اگر بعضی از آنها خدایان دیگری را پرستش کرده اند مرتکب بزرگترین اشتباه گردیده اند. توجه فرمائید، عیسی مسیح به شخصی که از او سوال کرد که بزرگترین حکم خدا چه میباشد چه پاسخی داد: ((خداوند خدای ما خداوند واحد است و خداوند خدای خود را به تمامی دل و تمامی جان و تمامی خاطر و تمامی قوت خود محبت نما که اول از احکام این است)) (مرقس 12: 29ـ33 ). جمیع انبیای خدا در دوران قدیم اعلام داشته اند که خدا واحد است و علیه بتها و همه کسانیکه خدایانی غیر از خدای واحد حقیقی میپرستیدند فریاد اعتراض برمیاوردند.
همچنین مسیحیان به خدائی ایمان دارند که نه آغازی داشت و نه انتهایی خواهد داشت، زیرا خدا ازلی و ابدی است. ما به خدایی ایمان داریم که بر همه چیز آگاهی دارد و مالک تمام قدرتها می باشد و تمام چیزهای دیدنی و نادیدنی را بوسیله کلام خود آفریده است. اگر کسی به خورشید و ماه و میلونها ستاره بنگرد و سعی نماید حتی جزئی از عظمت و شکوه آفرینش را درک نماید، طبعاً با داود نبی هم صدا خواهد شد: (( آسمان جلال خدا را بیان می کند و فلک از عمل دستهایش خبر می دهد)) (مزمور 19: 1 ). حکمت و توانایی خدایی ما چقدر عظیم است که نه فقط کهکشان را در فضای لایتناهی و کوچکترین گلها و حشرات را در زمین آفریده بلکه آنها را حفظ می کند! خدا قادر مطلق است و می تواند هر چه بخواهد انجام دهد. او برای این جهان نقشه ای طرح نموده است و هیچ چیز قادر نیست او را از اجرای مقصودش باز دارد.
ما ایمان داریم که خداوند نه تنها عظیم و قادر است بلکه عادل و قدوس نیز می باشد. در زمان گذشته یونانیها و رومیها که خدایان متعددی را قبول داشته اند فکر می کردند که خدایان مانند انسان ها دروغ میگویند و دزدی و قتل و زنا می کنند و کارهای شرارت آمیز دیگری انجام می دهند. ولی در کتاب مقدس مسیحیان درباره قدوسیت کامل خدا اشارت فراوانی وجود دارد یعنی او از هرگونه ناپاکی کاملاً مبرا است.
یکی از خادمین خدا در رویا، مخلوقات آسمانی را دید که در حضور مقدس خدا، او را ستایش میکنند و می گویند (( قدوس، قدوس، قدوس خداوند خدای قادر مطلق....)) (مکاشفه 8:4 ). بنابرین گرچه جمیع قدرتها در دست توانای خداست ولی او نمی تواند کاری که برخلاف ذات اقدسش باشد انجام دهد. مثلاً خدا نمیتواند دروغ بگوید و یا عملی غیر عادلانه انجام دهد.
مسلم است که خدا چون انسانها دارای بدنی نیست و به زمان و مکان مشخصی محدود نمی باشد بلکه همیشه در همه جا حاضر است. هر چند گاهی از دستها و چشمها و قلب خدا سخن میگوئیم ولی این اصطلاحات جسمانی را برای بیان مقاصد روحانی و معنوی بکار می بریم. زیرا خدا که بسیار متعال و از ما خیلی بالاتر است، ایمان داریم که در عین حال به ما خیلی نزدیک میباشد. بنابراین می گوئیم که او ما را با چشمان خود می بیند و با دستهای خود محافظت میفرماید و ما را با قلب خود محبت می نماید.
گرچه جمیع صفات خدا برای ما اهمیت فراوانی دارد، ما مسیحیان مخصوصاً شکرگزاریم که خدایی که او را ستایش و نیایش میکنیم خدای محبت است. این صفت الهی بقدری مهم است که کتاب مقدس تاکید می کند که (( خدا محبت است)) ( اول یوحنا 8:4 )، یعنی هرچه خدا می اندیشد و عمل می کند از روی محبت می باشد. خدا محبت خود را به بنی نوع بشر به انواع مختلف ظاهر میسازد که از آن جمله است تامین احتیاجات بشری از قبیل باران و آفتاب و غذا و آب و پوشاک و فراهم ساختن سایر احتیاجاتی که برای زندگی انسان بر روی زمین مورد نیاز است. او همچنین محبت خود را با فرستادن انبیاء به ما ظاهر ساخت تا انبیاء درباره او با ما سخن گویند. بزرگترین عمل محبت آمیز او فرستادن نجات دهنده بود که بعداً در این مورد توضیح بیشتری خواهم داد. خدا تمام کسانی را که آفریده است دوست میدارد و برای آنها خوبی و سعادت میخواهد. حضرت داود توجه و راهنمایی خدا را نسبت به خود در این کلمات بسیار جالب و زیبا بیان میکند: (( خداوند شبان من است محتاج به هیچ چیز نخواهم بود. در مرتعهای سبز مرا رهبری میکند. جان مرا می خواباند، نزد آبهای راحت مرا رهبری میکند. جان مرا بر میگرداند و بخاطر نام خود براههای عدالت هدایتم مینماید.)) (مزمور 23: 1ـ3).
البته بسیار طبیعی است که خدا آنانی را که او را دوست میدارند و اطاعت نمی کنند دوست دارد؟ مسلم است چون او مقدس است هر نوع خوبی را دوست داشته و از هر نوع شرارت نفرت دارد. هنگامی که مردم اعمال شرارت آمیز انجام می دهند که مورد نفرت خدا می باشد، خدا نسبت به اینگونه افراد غضبناک می شود بطوریکه حضرت داود به خدا می گویند: (( از همه بطالت کنندگان نفرت میکنی)) (مزمور 5:5). خدا تنفر خود را به بدی بوسیله تنبه آنانیکه شرارت را پیروی می کنند و مطیع او نیستند ظاهر می سازد. وقتی کتاب مقدس را می خوانیم ملاحضه میکنیم که خدا چگونه افراد و همچنین ملتهائی را که به مخالفت او برخاستند و از توبه (یعنی پشیمان از اعمال شرارت آمیز خود) امتناع ورزیدند معدوم ساخت.
ولی اکنون اجازه بفرمائید حقیقت پرارزش و جالبی را برای شما بیان نماییم. خدا در عین حال که از شریران متنفر است، از طرفی می خواهد آنان را از جمیع گناهانشان آزادی و نجات بخشد. او آنها را دوست دارد و مانند پدری است که با وجودی که پسرش اوامر او را ناچیز میشمارد باز هم به او عشق می ورزد و او را محبت می نماید. این محبت عجیب خدا نسبت به گناهکاران به وسیله یکی از داستانهای عیسی مسیح بطور واضح نشان داده شده است. در این داستان عیسی مسیح فرمود، پسری که پدرش هنوز در قید حیات بود از او خواست که میراثش را به او بسپارد. پسر پس از دریافت میراث خود خانه پدر را ترک کرد و تمام ثروت خود را در زندگی شرارت آمیز تلف نمود. ولی هنگامی که بیچیز شد و تمام اموالش را از دست داد و از گرسنگی به مرگ نزدیک شد، تصمیم گرفت نزد پدر خود برگردد و به گناه خود اعترف نماید. پدرش بمحض دیدن او از مسافت دور بسویش دوید و او را در آغوش گرفت و بوسید و جشن بزرگی بمانست برگشت او برپا کرد. از آنجائیکه پدرش نسبت به او محبت عمیق داشت او را بخشید و او را که در شرارت غرق شده بود پذیرفت. عیسی مسیح فرمود بهمین طریق خدا آنانی را که به او گناه می ورزند محبت می نماید (لوقا 10 : 11ـ24). دانستن اینکه خدا ما را محبت می نماید و مایل است ما را ببخشد و حاضر است هنگامی که بسویش برگردیم و توبه نمائیم ما را بپذیرد، خبر بسیار خوش و دل انگیزی برای ما گناهکاران میباشد.
در کتاب مقدس نامهای بسیاری برای خدا ذکر شده که از آن جمله عبارتند: قادر مطلق، خداوند، یهوه، ابدی، زنده، متعال، قدوس، عادل، پادشاه، داور، خالق، نجات دهنده و شبان مردم. ولی آن نامی که ما مسیحیان بیش از همه به آن علاقه داریم عبارتست از ((پدر آسمانی)). هنگامی که عیسی مسیح درباره خدا صحبت می فرمود اغلب او را (( پدر من )) خطاب می کرد و به شاگردانش فرمود هنگامی که دعا می کنید بگویید: (( ای پدر ما که در آسمانی، نام تو مقدس باد...)) (متی 9:6
منبع: از کتاب مسیحیت چیست؟ نوشته ای از دکتر ویلیام م. میلر.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر